Gisteren een heftige dag van 105 kilometer gehad. Ik begin langzaam aan steeds meer te klimmen en steeds als ik denk dat ik wel hoog genoeg ben, maakt de weg een bocht en blijkt het nog hoger te kunnen! Dat levert prachtige vergezichten op hoewel dat door het druilerige weer niet heel goed tot z’n recht komt op de foto. De camping die ik bedacht had bestond niet meer, dus dan trap je gewoon nog even 28 km verder naar de municipale in Aubeterre sur Dronne. Snel voor de echte buien het tentje opgezet, waar ik inmiddels een hamer voor nodig heb in verband met de hardere ondergrond. Dat hamer lenen is een leuke manier om contact te krijgen: ik werd direct uitgenodigd voor een glas wijn! Bleek ik toch potverdomme bij een van de grootste Nederlandse wijninkopers aan tafel te zijn beland… Het gevolg was een enorme klik en een uitnodiging voor het avondeten met een prachtige Chinon als begeleider! Beregezellig, terwijl de regen op het tentdoek tikte.
Vanochtend de zeiknatte tent zonder verdere plichtplegingen in z’n hoes gerold en met de modder aan mijn schoenen en de regenjas aan op pad. Het is koud, het is nat en ik heb net 30 km totaal desolaat druipend bos achter de rug. Er is niets hier! Ben blij dat ik net een camping met een snackbar vond waar ik even iets warms kan eten en drinken. Vandaag maar een klein stukje fietsen om niet het risico te lopen in een nat niemandsland zonder slaapplek te stranden. Nog 25 km en dan wacht er een warme gîte!