Chartres
Vanochtend onderscheidden de mannen zich van de jongens. Of beter: de man onderscheidde zich van het meisje… Aan het ontbijt zag ik hem zitten, donker gebruind, atletisch en natúúrlijk gekleed in een strak zittend Bianchi pakje. De fietsschoenen al aan zat hij koolhydraten te stapelen. Een onwaarschijnlijke hoeveelheid brood en yoghurt met muesli ging er in.
Ik had de afritsbroek al aan en verkeerde in onaantrekkelijke staat dus viel niet op. Aan zijn accent hoorde ik dat het een Spanjaard was. Later buiten stonden we samen de fietsen te bepakken en raakten we aan de praat. Hij was op de terugweg van de Noordkaap en had nog 2 weken om Huelva, zuid Spanje, te bereiken. Dwars over de hoogvlakte van Spanje, La Mancha, het land van Don Quijote waar nu een schroeiend hete wind wind waait van 45 graden. 175 kilometers per dag. Respect!
Ik ben later aangehaakt bij een gezellig stel gepensioneerde heren die ik 40 km uit de wind heb gehouden. Het tentje staat weer; net op tijd voor de verwachte regen.